Het leven was niet gemakkelijk voor haar
ze zou gek zijn, dat werd beweerd
toen ze weg was wel geaccepteerd
uiteindelijk werd het te zwaar
ze ging weg als een vleermuis
niet te zien in de nacht
wetend dat er ergens wel op haar werd gewacht
achterlatend enkel zacht geruis
Maar ze kwam terug als een vlinder
toen de zon begon te schijnen
het gevoel van vrijheid,
alsof ze met de wind mee waaide
en ze voelde zich niet minder
door even te verdwijnen
maar leerde dat de mens
alleen het gras weg maaide
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het is heel mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel van Mies,
en veel kracht toegewenst.