dinsdag 6 oktober 2009

Waarom heb ik t gevoel dat niemand mij echt begrijpt?
dat ik alles precies uit moet leggen, totdat iemand t punt begrijpt..
Ik moet altijd alles zo uitgebreid uitleggen, waarom nemen ze niet gewoon eens aan dat het zo is.
alsof t allemaal nog niet moeilijk genoeg is
ik leef. maar echt leven doe ik niet. ik weet dat ik al veel berijkt heb, en dat ik t zwaarste wel gehad heb, maar ik voel me weer zo duidelijk weg zakken. ik wil gewoon voorkomen dat ik weer echt diep weg zak. en dat ik de hele dag alleen maar slechte gedachten heb.
maar echt er duidelijk iets aan doen? nee dat wordt waarschijnlijk weer niet gedaan omdat ik al zo ver ben.
dus er dan nog maar een pil in? pff..

IK WIL GEWOON LEVEN, GELUKKIG ZIJN, EN ALLES KUNNEN DOEN WAT IK WIL!
is dat nou te veel gevraagd? k wil gewoon naar school kunnen gaan, en leuke dingen doen. zonder dat dat me helemaal sloopt. k wil gewoon op school lekker kunnen ontspannen en met mn schoolwerk bezig zijn. ipv de hele tijd op mn hoede. en alles willen controleren.
k wil gelukkig zijn. en k vecht dr zo hard voor, en toch wordt ik elke weer weer terug in t diepe gegooit
k heb dr gewoon fucking genoeg van.

1 opmerking:

  1. Lieve Monica,

    Ja, stom hè?
    Dat heb ik nu ook.
    Steeds dat onbegrip van die peuten, of 'wie dan ook'!
    En dan maar weer tot een pil moeten grijpen.
    Jakkes, dat lijkt dan zo'n eindeloze weg.

    Hoe moet je alles nu duidelijk maken over wat je voelt?
    En dat, terwijl je zo hard vecht.

    Misschien moeten we ophouden met vechten?
    En alles over geven?
    Ik probeer dat wel te doen.

    Probeer moed te houden,
    geduld te 'kweken'.
    Makkelijker gezegd, dan gedaan.

    Toch zal jij je weg vinden, lieve Monica.
    Hou vol, en heel veel liefs
    van Mies.

    BeantwoordenVerwijderen