Lieve Iris

je hebt wel gelijk hoor, in dat wat je me stuurde.
dat dat is, waar vrienden voor zijn,
maar toch is t moeilijk. zo ontzettend moeilijk
om te ondervinden, en toe te laten, dat jij een echte vriendin bent.
en dat ik behalve jou nog meer echte vrienden heb.
het blijft zo ontzettend moeilijk, omdat ik zo bang ben
zo bang dat weer iedereen me laat vallen,
dat ik niet goed genoeg ben voor jullie,
en jullie mij niet meer hoeven..
ergens weet ik dat ik daar niet bang voor hoef te zijn
maar dan denk ik weer, dat ik dat gewoon hoop
en dat ik dr niet op kan vertrouwen dat mensen echt om me geven..
ik ben zo bang, dat jij me niet aardig meer vind
en dat uiteindelijk iedereen dat zal vinden
en iedereen tegen mij op wordt gestookt.
ik weet dat jullie niet zo laf zijn
maar van hun had ik dat ook nooit verwacht..
van hun had ik ook niet verwacht dat ze me uiteindelijk elke dag zouden bedrijgen..
dat ze als ze maar even de kans kregen me achtervolgden en me pijn deden
dat had ik van hun ook nooit verwacht
dus hoe weet je nou zeker, dat mensen zijn die ze lijken te zijn
mischien is wel niks zoals t lijkt
en lijkt niks zoals t is.
ik weet het niet..
ik ben gewoon zo bang, dat dingen weer mis gaan
dat dingen weer gebeuren
dat ik nergens goed genoeg voor ben..
ik ben bang, dat als ik me aan mensen bind
dat ze bij me weg gaan, dat ze verkeerde dingen doen, of dat ze dood gaan,,
of dat er iets met hun gebeurd..
dat ik ze iets verkeerds aan doe.
k ben gewoon bang dat ik jou kwijt raak
of dat ik de rest kwijt raak..
ik geef zo ontzettend veel om jullie
als ik bij jullie ben kan ik me soms zelfs weer een beetje gelukkig voelen
maar het is net, alsof dat niet mag. alsof ik niet gelukkig mag zijn
want telkens als ik me eindelijk weer een beetje goed voel
dan gebeurd er wel weer iets wat mij weer raakt
en daarom ben ik bang, dat dit ook niet mag
dat er nu ook wel weer iets moet gebeuren..
en dat ik onze veilige plek, waar wij leren en elkaar ont-moeten en zoveel dingen leren
die in de lesboeken niet staan..
waar wij thuis zijn. dat ik dat kwijt raak
en dat ik jullie kwijt raak
ik ben gewoon bang,
onzeker
en kwetsbaar
en dat haat ik. dat maakt me bang..
t punt dat ik me soms kwetsbaar opstel naar jullie
dat is t meest beangstiggend
en wat nog enger is.. is dat jullie daar nooit misbruik van hebben gemaakt
dat maakt me bang
het is zo goed. dat kan bijna niet
ik had nooit verwacht, dat het zo goed zal zijn..
en ondanks dat ik vaak bang ben dat ik jullie kwijt raak
ben ik bovenal blij dat ik jou ken,
dat ik jullie ken.
iedereen PUNT 4!!
k hou veel van jullie.
en hoop dat ik jullie nog lang mag blijven kennen
dit verhaal is zo wazig
maar het moest er even uit..
liefs