ik weet gewoon niet zo goed meer wat ik moet
ik ben moe, kapot opgebrand.
er is zoveel chaos in mijn hoofd.
ik verlang naar een kras, of meer.
naar de rust, naar de controle
maar ik heb geen controle over mijn lichaam of geest
ik schrik bij alle onverwachte dingen,
en alle kleine dingen laten mij herinneren,
aan hoe het vroeger was..
k ben gewoon bang
bang voor mn eigen gedachten
bang voor mn eigen emoties
bang voor mn eigen herinneringen
bang voor mezelf...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ah meisje!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je lieve reactie! Ik denk ook aan jou en vind het vervelend om te lezen dat je je zo angstig voelt. Je verlangen naar controle kan ik begrijpen, maar krassen helpt maar tijdelijk. Veel sterkte, meid. Hopelijk gaat het binnenkort weer beter met je, want ik heb er vertrouwen in dat je er uiteindelijk gaat komen.
Liefs,
Nina
PS: mijn presentatie is uiteindelijk goed (genoeg) gegaan :) dus ik hoef geen verplichte cursus te volgen. Dat voelt wel echt als een opluchting. En het gaat nu psychisch weer beter, hoewel ik lichamelijk nog gesloopt ben.
Angst zit diep van binnen, wat moeilijk is eruit te krijgen. Maar het is niet onmogelijk. En je weet dat er mensen zijn die die angst er best uit willen trekken. Dat weet je. En je weet dat je het zelf ook wel kan redden. Het is niet nodig om bang te zijn. Want er is één ding waar je niet bang voor hoeft te zijn, en dat is dat je ooit alleen komt te staan voor de problemen die je moet ondergaan. Onthoud dit meid.Ik houd van je(K)
BeantwoordenVerwijderenDag Meislief,
BeantwoordenVerwijderenIk voel je worsteling
en denkend aan jou
hoop ik gauw
op vele malen
BETER!
Het gaat komen, echt:
een einde aan het
gevecht!
Dag <3 Liefs
van Mies.
p.s. mijn pc doet 'gek',
kom vaak het internet niet op.
dikke knuf!